پر افتخار ترین تیم های جام حذفی لیگ انگلیس

کریستال پالاس در فینال جام حذفی سال ۲۰۲۵، برای اولین بار توانست عنوان قهرمانی این مسابقه را کسب کند و به عنوان ۴۵ امین تیم مختلف تاریخ فوتبال انگلستان، جام حذفی را به دست آورد. برای ادامه مطلب با سایت اخبار لیگ جزیره همراه باشید.

جام حذفی انگلیس

 کریستال پالاس در فینال جام حذفی سال ۲۰۲۵، برای اولین بار توانست عنوان قهرمانی این مسابقه را کسب کند و به عنوان ۴۵ امین تیم مختلف تاریخ فوتبال انگلستان، جام حذفی را به دست آورد. در اینجا نگاهی می‌اندازیم به تیم‌هایی که بیش‌ترین تعداد قهرمانی در تاریخ رقابت‌های جام حذفی انگلیس را دارند.

در این رقابت، کریستال پالاس برای سومین بار خوش‌شانسی خود را تجربه کرد و در فینال جام حذفی ۲۰۲۵ با نتیجه ۱-۰ بر منچستر سیتی غلبه کرد، و جبران شکست‌هایی که در سال‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۱۶ مقابل منچستر یونایتد متحمل شده بود.

جام حذفی فوتبال انگلیس

این پیروزی باعث شد آن‌ها به عنوان ۴۵ امین باشگاه متفاوت، جام قهرمانی مشهور را بالا ببرند، که اولین عنوان مهم در تاریخ کامل باشگاه‌شان است.

منچستر سیتی در تلاش برای کسب هشتمین قهرمانی در این رقابت معروف بود، اما با گل به‌درستی از طرف ابریچی ایزه، شکست خورد. اما این تیم باید مجدداً برنده شود تا در این فهرست قرار گیرد؛ در اینجا تیم‌هایی قرار دارند که بیش از یک بار در جام حذفی انگلیس قهرمان شده‌اند…

بیشترین قهرمانی جام حذفی انگلیس

بیشترین قهرمانی در جام حذفی انگلیس

• ۱۴ عنوان: آرسنال
•  ۱۳ عنوان: منچستر یونایتد
•  ۸ عنوان: چلسی، لیورپول، تاتنهام هوتسپر
•  ۷ عنوان: استون ویلا، منچستر سیتی
•  ۶ عنوان: نیوکاسل یونایتد، روررز بلکبرن
•  ۵ عنوان: اورتون، وست برومویچ آلبیون، واندرز
•  ۴ عنوان: ولفز، بولتون واندرز، شفیلد یونایتد
•  ۳ عنوان: شفیلد وینسد، وست هام یونایتد
•  ۲ عنوان: پرستن نورت اند، اولد ایتونیز، پورتسموث، سیندرلند، نوتینگ‌هام فارست، بری

آرسنال قهرمان جام حذفی انگلیس

آرسنال موفق‌ترین باشگاه در تاریخ جام حذفی است، با ۱۴ عنوان قهرمانی در این رقابت.

آن‌ها اولین بار در سال ۱۹۳۰ با پیروزی ۲-۰ مقابل هادرزفیلد تاون در زیر نظر هربرت چپمن، جام حذفی را بردند. چپمن شروع‌کننده دوره‌ای غالب برای باشگاه در دهه ۱۹۳۰ بود، زمانی که توپچی‌ها پنج عنوان قهرمانی در لیگ و یک جام حذفی دیگر در سال ۱۹۳۶ کسب کردند.

اما دوره واقعی موفقیت آرسنال در جام حذفی در سال‌های اخیر بوده است، جایی که تیم شمال لندن در فاصله سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۲۰، هشت بار قهرمان شده است.

از این میان، هفت عنوان زیر مدیریت آرسن ونگر کسب شده است. با این هفت پیروزی، ونگر پرافتخارترین مربی در تاریخ این رقابت است و تنها مربی آرسنال است که بیش از یک بار قهرمان شده است.

آرسنال جام حذفی انگلیس

اولین عنوان ونگر در سال ۱۹۹۸ مقابل نیوکاسل یونایتد رقم خورد، و سپس او توانست تیم را سه سال بعد به فینال برساند، جایی که در مقابل لیورپول شکست خوردند.

اما از آن زمان به بعد، آرسنال در هفت فینال متوالی جام حذفی پیروز شده است و رکورد طولانی‌ترین پیروزی‌های بدون شکست در فینال‌ها را در کنار تاتنهام هوتسپر نگه داشته است، که در مجموع هفت فینال بدون شکست در تاریخ دارند (در همکاری با تاتنهام که بین سال‌های ۱۹۰۱ تا ۱۹۸۷ هفت فینال بدون شکست داشتند).

آخرین قهرمانی آرسنال در سال ۲۰۲۰ تحت هدایت میکل آرتتا رقم خورد، زمانی که آن‌ها با نتیجه ۲-۱ چلسی را شکست دادند. این عنوان نخستین جام آرتتا با آرسنال بود، در حالی که او دو بار قبلاً به عنوان بازیکن در این رقابت قهرمان شده بود.

منچستر یونایتد جام حذفی انگلیس

باشگاه منچستر یونایتد ۱۳ عنوان قهرمانی در جام حذفی کسب کرده است، که آخرین بار در سال ۲۰۲۴ بود زمانی که با نتیجه ۲-۱ در ورزشگاه ویمبلی رقیب قدیمی‌اش، منچستر سیتی، را شکست دادند.

این فینال، که با گل‌زنی زودهنگام گارناچو و ضربه تمام‌کننده برونو فرناندز همراه بود، از حیث تقابل نمادین دو قطب منچستر، اهمیتی دوچندان داشت و بازتابی وسیع در رسانه‌های داخلی و بین‌المللی داشت.

این تیم همچنین بیشترین حضور در فینال‌های جام حذفی در تاریخ را دارد، با ۲۲ بار حضور، که در نتیجه آن‌ها از ۹ فینال شکست خورده‌اند، بیش‌تر از هر باشگاه دیگری. در عین حال، این تعداد حضور، جایگاه منچستر یونایتد را به‌عنوان یکی از ارکان اصلی تاریخ جام حذفی تثبیت کرده است.

منچستر یونایتد جام حذفی

اولین قهرمانی منچستر یونایتد در این رقابت در فصل ۱۹۰۸-۰۹ رقم خورد، زمانی که با نتیجه ۱-۰ بر بسترول سیتی غلبه کرد. گل پیروزی‌بخش آن دیدار را ساندرز در دقیقه ۷۲ به ثمر رساند؛ دیداری که در ورزشگاه کریستال پالاس برگزار شد و حدود ۷۱ هزار تماشاگر شاهد آن بودند. این قهرمانی آغازگر مسیری شد که یونایتد را به یکی از موفق‌ترین باشگاه‌های تاریخ فوتبال انگلیس تبدیل کرد.

همچنین، پنج تای از ۱۳ عنوان قهرمانی آن‌ها زیر هدایت مربی افسانه‌ای، آلکس فرگوسن، کسب شده است.

دوران فرگوسن با فینال‌هایی خاطره‌انگیز همراه بود، از جمله پیروزی ۴-۰ مقابل چلسی در سال ۱۹۹۴، برد پرتنش مقابل لیورپول در سال ۱۹۹۶ با تک‌گل اریک کانتونا، و برد مقابل نیوکسل در سال ۱۹۹۹، که بخشی از تریبل تاریخی آن فصل محسوب می‌شد.

تیم فرگوسن در کنار قدرت هجومی، از انسجام تاکتیکی کم‌نظیری برخوردار بود و بازیکنانی چون پل اسکولز، روی کین، رایان گیگز و دیوید بکام نقش اساسی در موفقیت‌های آن دوران داشتند.

منچستر یونایتد قهرمان جام حذفی

پس از بازنشستگی فرگوسن، یونایتد با وجود فراز و نشیب‌های فراوان در ساختار مدیریتی و فنی، همچنان موفق شد در برخی مقاطع خود را به فینال برساند، از جمله شکست در سال ۲۰۱۸ مقابل چلسی و پیروزی در سال ۲۰۱۶ تحت هدایت لوئی فان‌خال در برابر کریستال پالاس، که با گل جسی لینگارد در وقت‌های اضافه همراه شد.

موفقیت سال ۲۰۲۴ نشانه‌ای از بازگشت تدریجی تیم به روزهای درخشان بود، به‌ویژه با حضور نسل جدیدی از بازیکنان بومی و ستارگان بین‌المللی، که هواداران را نسبت به آینده تیم امیدوارتر کرد. پیروزی مقابل سیتی، علاوه بر جنبه افتخاری، بُعد روانی پررنگی نیز داشت، چراکه سیتی در آن سال‌ها به نماد سلطه در فوتبال انگلیس تبدیل شده بود.

چلسی جام حذفی

باشگاه‌های بزرگ انگلیس، چلسی، لیورپول و تاتنهام هوتسپر، هر کدام هشت عنوان قهرمانی در جام حذفی کسب کرده‌اند.

چلسی در دوره اخیر رکورد قابل توجهی در رسیدن به فینال‌های جام حذفی دارد. پیش از فصل ۲۰۲۲-۲۳، آن‌ها در پنج فینال از شش فصل گذشته حضور داشته‌اند. اما پیروزی در این فینال‌ها برایشان دشوار بوده است.

این تیم رکورد نامطلوب بیش‌ترین شکست در فینال‌های متوالی در تاریخ جام حذفی را دارد، چون سه فینال پیاپی را بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ از دست داد.

تاتنهام جام حذفی

اولین عنوان چلسی در جام حذفی در سال ۱۹۷۰ رقم خورد، زمانی که با نتیجه ۲-۱ بر لیدز یونایتد در اولد ترافورد پیروز شد. پس از آن، یک دوره بدون قهرمانی سپری شد، اما سرانجام در سال ۱۹۹۷ با هدایت رودی گولیت، آن‌ها به پیروزی مقابل میدلزبورو رسیدند.

از آن زمان، شش عنوان دیگر نیز به دست آمد که چهار تای آن‌ها در فاصله زمانی ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ اتفاق افتاد. آلیشیه کول، مدافع چلسی و آرسنال، در هر چهار این پیروزی‌ها در تیم چلسی حضور داشت، و همراه با سه جامی که در اوایل دهه ۲۰۰۰ زیر هدایت ونگر در آرسنال به دست آورد، مجموعاً هفت عنوان FA Cup دارد — که بیش‌ترین تعداد در تاریخ است.

تازه‌ترین موفقیت باشگاه لیورپول در جام حذفی، پیروزی آن‌ها در ضربات پنالتی مقابل چلسی در فینال ۲۰۲۲ است؛ که هفتمین عنوان جام حذفی در تاریخ باشگاه محسوب می‌شود.

قهرمانی چلسی در جام حذفی

پیش از آن، آخرین قهرمانی لیورپول در این رقابت در سال ۲۰۰۶ رقم خورد، زمانی که مقابل وست هام یونایتد برنده شدند، در بازی‌ای که به «فینال استیون جرارد» معروف شده است.

کاپیتان سابق لیورپول، استیون جرارد، دو گل زد، از جمله یک گل تساوی در دقیقه ۹۱ از راه دور برای نجات تیم، و همچنین پنالتی‌اش در ضربات پنالتی.

اسطوره لیورپول، ایان راش، رکورد بیش‌ترین گل در فینال‌های جام حذفی را با پنج گل دارد. او در سال‌های ۱۹۸۶ و ۱۹۸۹، هر دو بار مقابل اورتون دو گل زد، و در ۱۹۹۲ یک گل دیگر مقابل ساندرزند به ثمر رساند.

قهرمانی تاتنهام در جام حذفی

تاتنهام هوتسپر بیش از ۳۰ سال است در فینال جام حذفی حضور نداشته است، و آخرین بار در سال ۱۹۹۱ مقابل نوتینگ‌هام فارست قرار گرفت.

با این حال، تاتنهام در فینال‌ها رکورد فوق‌العاده‌ای دارد، با ۸ پیروزی از ۹ فینال که در آن‌ها حضور داشته است (۸۹%). تنها شکست آن‌ها در فینال در سال ۱۹۸۷ مقابل کاونتری سیتی رخ داده است.

بهترین دوره سلطه تاتنهام در جام حذفی در اوایل دهه ۱۹۸۰ بود، زمانی که آن‌ها در فینال‌های پیاپی مقابل منچستر سیتی و کوئینز پارک رنجرز برنده شدند.

جام حذفی منچستر سیتی

منچستر سیتی از زمان پیوستن پپ گواردیولا در سال ۲۰۱۶، به طور عمده بر فوتبال انگلیس تسلط یافته است، اما او تنها دو بار موفق به قهرمانی در جام حذفی شده است و اخیراً در دو فینال پیاپی شکست خورده است.

در عین حال، تیم گواردیولا در این رقابت‌ها همواره یکی از مدعیان اصلی بوده و به‌واسطه عمق ترکیب و کیفیت بازیکنانش، تقریباً در هر فصل تا مراحل پایانی پیش رفته است.

اولین قهرمانی سیتی تحت هدایت گواردیولا در سال ۲۰۱۹ رقم خورد، زمانی که این تیم با نتیجه ۶-۰ واتفورد را در فینال شکست داد.

این پیروزی یکی از نمایشی‌ترین عملکردهای یک تیم در فینال جام حذفی بود و تصویری از قدرت بلامنازع سیتی در دوران جدید به نمایش گذاشت.

بازی منچستر سیتی جام حذفی

این پیروزی شش گله، بزرگ‌ترین پیروزی در تاریخ فینال‌های جام حذفی انگلیس (هم‌تراز با پیروزی بروری با نتیجه ۶-۰ مقابل دربی کانتی در سال ۱۹۰۳) بود و سیتی را به یک تریبل داخلی در انگلیس رساند، که شامل قهرمانی در لیگ برتر و کاپ لیگ نیز می‌شود.

این تریبل، اولین در نوع خود در فوتبال انگلیس بود، و از آن زمان به‌عنوان یکی از نقاط عطف تاریخچه باشگاه تلقی می‌شود. نقش بازیکنانی چون رحیم استرلینگ، کوین دی بروینه و داوید سیلوا در آن فصل بسیار کلیدی بود و آن تیم به‌عنوان یکی از کامل‌ترین تیم‌های دوران معاصر شناخته می‌شود.

در سال ۲۰۲۳، آن‌ها دومین قهرمانی در جام حذفی تحت هدایت گواردیولا را با پیروزی ۲-۱ مقابل منچستر یونایتد، و همچنین هفتمین عنوان کلی، کسب کردند.

این پیروزی بخشی از یک تریبل دیگر بود، که شامل قهرمانی در لیگ و اولین قهرمانی تاریخ در لیگ قهرمانان اروپا است.

بازی فینال، با گل زودهنگام ایلکای گوندوغان آغاز شد و تا دقیقه ۹۰، تنش بالایی داشت. عملکرد ساختارمند خط میانی سیتی و تجربه بازیکنانش نقش مهمی در حفظ برتری در مقابل رقیب دیرینه ایفا کرد.

استون ویلا جام حذفی انگلیس

در فینال ۲۰۱۳، منچستر سیتی یکی از بزرگ‌ترین شوک‌های تاریخ فینال‌های جام حذفی را تجربه کرد، زمانی که با نتیجه ۱-۰ به ویکان اتلتیک باخت، تیمی که در همان فصل از لیگ برتر سقوط کرد.

آن شکست به‌عنوان لحظه‌ای تلخ در حافظه هواداران سیتی باقی مانده و نشان داد که حتی در عصر قدرت‌های مالی و ترکیب‌های پرستاره نیز، جام حذفی همچنان می‌تواند غافلگیرکننده باشد.

تک‌گل دیرهنگام ویکان، پس از یک ضربه کرنر و بی‌دقتی در پوشش دفاعی سیتی، نقطه پایان تلاش‌های آن‌ها برای کسب جام بود.

آستون ویلا در اوایل تاریخ برگزاری مسابقات، هفت عنوان قهرمانی در جام حذفی کسب کرد، اما از آن زمان تاکنون نتوانسته است جام را ببرد. این تیم در دوران قبل از جنگ جهانی دوم، یکی از موفق‌ترین تیم‌ها در رقابت‌های حذفی محسوب می‌شد، با ترکیبی از بازیکنان تکنیکی و سبک بازی هجومی که در آن دوران بسیار مورد توجه قرار می‌گرفت.

استون ویلا در جام حذفی

آخرین بار در سال ۱۹۵۷ بود که ویلا با نتیجه ۲-۱ منچستر یونایتد را شکست داد. در آن مسابقه، حضور پررنگ خط حمله ویلا و همچنین عملکرد دروازه‌بان این تیم، عامل اصلی پیروزی در مقابل یونایتدی بود که در آن زمان یکی از تیم‌های جوان و آینده‌دار کشور محسوب می‌شد. این بازی چند ماه قبل از فاجعه مونیخ برگزار شد و برخی از بازیکنان حاضر در آن فینال، بعدها قربانی آن سانحه شدند.

پس از آن، ۴۳ سال طول کشید تا ویلا مجدداً به فینال برسد، اما در آنجا با نتیجه ۱-۰ مقابل چلسی شکست خورد، با گل رودریگو دی ماتیو.

تیم ویلا در آن زمان با رهبری جان گریگوری به فینال رسید، اما در روز بازی نتوانست نمایش قابل‌قبولی ارائه دهد. چلسی، با ستارگانی چون زولا و دی‌متئو، در کنترل بازی موفق‌تر بود و با وجود فشار ویلا در دقایق پایانی، توانست برتری خود را حفظ کند.

آخرین حضور ویلا در فینال در سال ۲۰۱۵ بود، زمانی که با نتیجه ۴-۰ مغلوب آرسنال شد. این شکست سنگین‌ترین شکست ویلا در فینال جام حذفی محسوب می‌شود و نشان‌دهنده فاصله‌ای بود که در آن سال‌ها بین این تیم و مدعیان اصلی فوتبال انگلیس ایجاد شده بود.

آرسنال، با هدایت آرسن ونگر و با درخشش بازیکنانی نظیر الکسیس سانچز و سانتی کازورلا، بازی را در کنترل کامل داشت و ویلا نتوانست واکنش مؤثری نشان دهد.

بیشترین قهرمانی جام حذفی انگلیس

باشگاه رورز بلکبرن در طول تاریخ خود، شش عنوان قهرمانی در جام حذفی انگلیس را کسب کرده است که همگی در بازه زمانی ۴۴ ساله بین سال‌های ۱۸۸۴ تا ۱۹۲۸ اتفاق افتاد. این دوران، دوران طلایی بلکبرن محسوب می‌شود که در آن تیم با سبک بازی خاص و بازیکنانی برجسته، در میان بزرگان فوتبال انگلستان قرار گرفت.

در واقع، بین سال‌های ۱۸۸۴ و ۱۸۹۱، بلکبرن موفق شد پنج فینال از هشت فینال برگزار شده را ببرد، از جمله سه قهرمانی پیاپی در سال‌های ۱۸۸۴ تا ۱۸۸۶. این سه قهرمانی متوالی، مشترکاً بیش‌ترین در تاریخ جام حذفی است، که با تیم واندرز در دهه ۱۸۷۰ برابر است.

موفقیت‌های آن دوره بلکبرن نه‌تنها مدیون قدرت هجومی تیم، بلکه حاصل انسجام تاکتیکی و مربیگری هوشمندانه‌ای بود که در آن دوران کمتر دیده می‌شد. در آن سال‌ها، بلکبرن عملاً معیاری برای موفقیت در رقابت‌های حذفی بود و بسیاری از باشگاه‌ها تلاش می‌کردند تا سبک و ساختار آن‌ها را تقلید کنند.

در ادامه، بلکبرن رفته‌رفته از دوران اوج خود فاصله گرفت، اما همچنان توانست در سال‌های بعد حضور درخوری در رقابت‌ها داشته باشد و در سال ۱۹۲۸ با ترکیبی از بازیکنان باتجربه و چهره‌های نوظهور، ششمین قهرمانی خود را به دست آورد؛ این قهرمانی به‌نوعی یادآور شکوه روزهای ابتدایی باشگاه بود.

بیشترین تعداد قهرمانی جام حذفی انگلیس

نوتینگ‌هام یونایتد نخستین قهرمانی خود در جام حذفی را در سال ۱۹۱۰ و پس از چهار تلاش کسب کرد، پس از آنکه در فینال‌های ۱۹۰۵، ۱۹۰۶ و ۱۹۰۸ شکست خورد.

این قهرمانی برای باشگاه اهمیتی دوچندان داشت، چرا که حاصل سال‌ها سرمایه‌گذاری و بازسازی ترکیب تیم بود. در دهه دوم قرن بیستم، نوتینگ‌هام یکی از باشگاه‌هایی بود که نقش مهمی در ارتقای سطح رقابت‌ها ایفا کرد و با حضور پیوسته در مراحل پایانی جام، خود را به‌عنوان رقیبی جدی معرفی کرد.

این تیم در سال‌های ۱۹۲۴ و ۱۹۳۲ هم قهرمان شد، و سپس در دهه ۵۰ موفقیت‌های دیگری را تجربه کرد. نوتینگ‌هام در سال‌های ۱۹۵۱ و ۱۹۵۲ زیر هدایت استن سیمور، دو قهرمانی پیاپی کسب کرد و در نهایت در سال ۱۹۵۵، ششمین و آخرین عنوان خود در جام حذفی را با پیروزی ۳-۱ مقابل منچستر سیتی به دست آورد.

پیروزی در سال ۱۹۵۵ از جهاتی حائز اهمیت بود، چرا که تیم در آن فصل با تغییرات فراوانی مواجه شده بود و بسیاری این قهرمانی را دور از دسترس می‌دانستند. اما سیمور با تکیه بر انضباط تاکتیکی و انگیزه بالای بازیکنان، تیم را به افتخاری دیگر رساند.

بیشترین قهرمانی جام حذفی انگلیس

نوتینگ‌هام همچنین نقش مهمی در یکی از بزرگ‌ترین شوک‌های تاریخ جام حذفی داشت، زمانی که در مقابل هرفورد یونایتد، تیم غیرلیگی، شکست خورد.

این مسابقه که در حافظه فوتبالی‌ها به‌عنوان یکی از نمادهای غافلگیری باقی مانده، نشان داد که در جام حذفی، هیچ تیمی را نمی‌توان دست‌کم گرفت.

هرفورد در حالی که کمتر از هفت دقیقه به پایان بازی در مرحله سوم تکراری باقی مانده بود، با گل معروف رونی ردفورد مساوی کرد و در وقت‌های اضافه، ریکی جورج هرفورد توانست بازی را برنده کند.

قهرمان های جام حذفی انگلیس

این بازی نه‌تنها نقطه عطفی برای هرفورد بود، بلکه اهمیت جام حذفی را به‌عنوان تورنمنتی غیرقابل‌پیش‌بینی و هیجان‌انگیز بیش از پیش برجسته کرد.

پس از آن بازی، رونی ردفورد و ریکی جورج تبدیل به چهره‌هایی افسانه‌ای شدند و پیروزی آن‌ها الهام‌بخش نسل‌های بعدی تیم‌های کوچک شد که به دنبال خلق شگفتی بودند.

⏬مقالات پیشنهادی⏬

بهترین بازیکنان لیگ جزیرهواکنش رونالدو به درگذشت ژوتابهترین بازی های تاریخ لیگ انگلیس