بهترین بازیکنان تاریخ لیگ انگلیس

متّی هولت درباره اینکه چرا اریک کانتونا هنوز هم پادشاه لیگ برتر است، می‌گوید:

یک مرد که به بازتعریف لیگ برتر کمک کرد، تاثیر او یکی از جذابیت و اعتماد به نفس است، و در کنار آن پر از جنجال.

پس از پیوستن به منچستر یونایتد در سال ۱۹۹۲ از رقیب دیرینه، لیدز یونایتد، موفقیت‌های قرمزهای دیواری در دهه ۹۰ تا حد زیادی مدیون نمایش‌های چشم‌نواز او است، چرا که چهار عنوان قهرمانی در لیگ برتر و دو جام FA کسب کرد. اما بیشتر از اینکه صرفاً برای دستاوردهای تیمی باشد، استایل، جذابیت و مهارت خالص او او را به لقب «پادشاه» رساند. بنرهای استادیوم هنوز این لقب را در بر دارند.

در سال ۲۰۲۱ وارد تالار مشاهیر لیگ برتر شد و بعدها مسیر حرفه‌ای خود را در بازیگری و موسیقی ادامه داد، اما گل او مقابل ساندرلند همچنان به عنوان یکی از دیدنی‌ترین لحظه‌های تاریخ فوتبال باقی مانده است.

در جریان دیدار فصل ۱۹۹۶/۹۷ مقابل سوسک‌های سیاه در تئاتر دیاموند، فرانسوی در حاشیه محوطه جریمه، با یک چیپ ظریف توپ را به سمت دروازه بلند کرد و با اعتماد به نفس کامل ایستاد تا تحسینش را نشان دهد.

برترین بازیکن تاریخ لیگ جزیره انگلیس

یقه‌اش را بالا زده بود و هم‌تیمی‌هایش او را محاصره کردند، در حالی که دوربین‌ها به حالت هنری، انگار که یک اثر هنری خلق کرده است، بر او تمرکز داشتند. اما شاید دلیل اصلی این جذابیت، ترکیبی از آتش و خونسردی او بود؛ او در فوتبال انگلیس همانند یک ماهیگیر در آب، شناور شد.

حرفه کانتونا همچنین با خشم و عصبانیت‌اش مشخص شد، از جمله اقدام معروف او در سال ۱۹۹۵ که با حرکت “کونگ‌فو” به سمت هوادار کریستال پالاس، منجر به محرومیت هشت‌ماهه شد.

او در سن ۳۰ سالگی در سال ۱۹۹۷ زودتر از موعد بازنشسته شد، اما میراثی از موفقیت و شهرت به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ لیگ برتر بر جای گذاشت.

«من ۱۳ سال در فوتبال حرفه‌ای بازی کردم، که زمان زیادی است. حالا می‌خواهم کارهای دیگری انجام دهم»، گفت بازیکن سابق لیدز یونایتد. «همیشه برنامه‌ام این بود که در اوج بازنشسته شوم و در منچستر یونایتد به اوج دوران حرفه‌ام رسیدم.»

زمان‌بندی او همیشه بی‌نظیر بود.

برترین بازیکن تاریخ لیگ برتر انگلیس

6. Kevin De Bruyne

این متن در مجله FourFourTwo در سال ۲۰۲۰ منتشر شد، زمانی که کِوین دی‌بروین رکورد آفساید تیری آنری با ۲۰ پاس گل در یک فصل را برابر کرد:

گفته می‌شود وقتی سقف ویمبلدون بسته می‌شود و راجر فدرر در مرکز استادیوم قرار دارد، بازی تمام است. نمی‌توان در مقابل مردی که با دقت بی‌نظیر و بدون باد و تابش خورشید بر روی نوار عرق‌گیرش، برتری پیدا کرد. بدون عوامل طبیعی، در واقع با تیشه‌ی شکست روبه‌رو هستید.

مشاهده دی‌بروین در استادیوم‌های خالی، بعد از دوران قرنطینه، حس مشابهی داشت؛ او در حال پاک‌سازی رکورد طولانی‌مدت آفساید تیری آنری بود.

در واقع، در ثبات و ثبات‌پذیری راحتی وجود دارد؛ اگر روزی جهان تاریک شود و فوتبال تنها به شکل تلویزیونی باقی بماند، می‌توانید زمان را بر اساس حرکات بی‌وقفه پای راست بلژیکی تنظیم کنید.

بازیکنان برتر تاریخ لیگ انگلیس

اما همیشه این‌طور نبود. دی‌بروین، در دوران نوجوانی در جنک، بازیکنی تنبل و بی‌حوصله بود که در بازی‌ها کم‌تر حضور داشت. گاهی اوقات، او وارد میدان می‌شد، یک موشک پرتاب می‌کرد و تقریبا می‌توانست توپ را از مسیر دروازه عبور دهد — انگار خیلی خجالتی بود تا واقعاً آزادانه بازی کند.

با گذشت زمان، خودش را پیدا کرد. برخی هافبک‌های فرمانده، بازتاب مربیانشان می‌شوند — اما دی‌بروین هرگز واقعاً آینه‌ای برای نیمکت نبود. در عوض، او، مانند خمیر بازی بدون شکل، برای شکل‌گیری توسط پپ گواردیولا بود.

آیا این سوال مطرح می‌شود که مقصد یکی از آن‌ها، دیگری را تحت تأثیر قرار داده است؟ دی‌بروین در زمان مانوئل پیلگرینی، دویل بلوندی شبیه دیوید بکهام بود؛ یک وینگر قدرتمند با پای راست شیطانی و نرخ کار بالا. اما پپ دید دیگری داشت: او تبدیل شد به یک مهاجم دوم، در حال دویدن پشت ایه‌نانچو برای گل اول منچستر سیتی در دربی منچستر گواردیولا.

در همان فصل اول، او در سمت چپ بازی می‌کرد، ترغیب شده تا با داوید سیلوا ارتباط برقرار کند. اما با توسعه تیم منچستر سیتی تحت هدایت پپ، دی‌بروین عمق بیشتری پیدا کرد.

بازیکنان برتر لیگ جزیره

5. Mohamed Salah

محمود صلاح به تدریج به یک افسانه در لیگ برتر انگلیس تبدیل شده است، در طی یک دوره فوق‌العاده از فصل‌های ثابت و مداوم: نویسنده FourFourTwo، بن مارسدن، توضیح می‌دهد چرا پادشاه مصری اکنون یک فرد معتبر در فهرست بهترین‌های لیگ است…

محمد صلاح به نقطه‌ای رسیده است که به نظر می‌رسد در حال شکست دادن رکوردهای خیالی است که برای خود ساخته است. حالا کم‌تر پیش می‌آید درباره یک بازیکن در فرم خوب یا حتی سطح جهانی بخوانید و در کنار آن، توانایی‌های او را بدون ذکر عبارت مشهوری چون «فقط مو صلاح بیشتر دارد» نیاورید.

خیلی‌ها معتقد بودند که او تنها یک ستاره یک‌فصل برای لیورپول خواهد بود، بعد از اینکه در فصل اول ۲۰۱۷/۱۸، با ۵۸ گل و پاس گل، رکوردهای فوق‌العاده‌ای ثبت کرد.

اما او خلاف انتظار همه ثابت کرده است که اشتباه کرده‌اند، و خودش را در بین ده گلزن برتر تاریخ لیگ برتر و بهترین پاسورهای تاریخ لیگ قرار داده است. و جالب‌تر اینکه، این همه در حالی است که او معمولاً شخصیتی جنجالی و گاهی مناقشه‌برانگیز دارد.

بازیکنان برتر تاریخ لیگ جزیره

4. Alan Shearer

شیرر با ۲۸۳ گل در لیگ برتر، از فوتبال خداحافظی کرد — و تنها با یک جشن گل. ریچ جولی توضیح می‌دهد چه چیزی باعث شد که این بهترین گلزن تاریخ لیگ برتر واقعاً منحصربه‌فرد باشد…

پشتکار و بی‌رحمی شیرر او را به عنوان یکی از بهترین‌های تاریخ فوتبال معرفی کرد. او هنوز سریع‌ترین بازیکن در تاریخ لیگ برتر است که به صد گل رسید (در ۱۲۴ بازی، ۱۷ بازی کمتر از هر کس دیگری)؛ هنوز تنها انگلیسی است که سه سال پیاپی جایزه طلایی (گلدن بوت) را برده است؛ هنوز تنها کسی است که در سه فصل متوالی ۳۰ گل زده است؛ و هنوز تنها کسی است که در هفت فصل لیگ برتر، ۲۰ گل زده است.

او در حالی ۳۱ گل برای برک‌شایر زد که تیمش در رتبه هفتم قرار داشت، و ۲۳ گل برای نیوکاسل، تیمی که در نیمه پایین جدول قرار گرفت. در یک بازی، پنج گل به ثمر رساند در حالی که تیمش، نیش، در آن روز در رتبه ۱۹ جدول قرار داشت. هیچ کس دیگری با تعداد گل‌های زیاد در لیگ برتر برای یک تیم، نسبت گل‌های او به بازی (۰.۸۱ برای برک‌شایر) نزدیک نمی‌شود.

به علاوه، او ۶۴ پاس گل داده است، و هیچ بازیکنی دیگری درگیر در ۳۲۴ گل لیگ برتر نبوده است. دو عامل، آمار خام او را حتی بیشتر قابل توجه می‌کنند.

بازیکنان برتر تاریخ لیگ برتر انگلیس

دو مصدومیت در رباط صلیبی او را وادار کرد تا از یک مهاجم پرشور و علاقه‌مند به بازی در کنار مهاجم هدف، به یک نقطه تمرکز فیزیکی تبدیل شود که، با کمک نصیحت‌های سر باب رابسون، همچنان توانمند باقی ماند.

دومین نکته این است که او در سال ۱۹۹۶ پیشنهاد منچستر یونایتد را رد کرد و به جای آن، به زادگاهش تاین‌ساید رفت. اگر او در آن زمان با خط امداد یونایتد همکاری می‌کرد، تعداد گل‌های او ممکن بود از ۳۰۰ عبور کند.

در عوض، پس از اینکه او را در لیگ برتر برای اولین بار پس از ۸۱ سال، قهرمان لیگ برتر کرد، پنج فصل با تیم زادگاهش در نیمه پایینی جدول سپری کرد. اما، همان‌طور که کنی دالگلیش — سرمربی او در هر دو تیم برک‌شایر و نیوکاسل — یک‌بار بی‌ادبانه به شیرر گفت، «مهم نبود برای چه تیمی بازی می‌کنی، همیشه آن‌ها را می‌زدی.»

3. Wayne Rooney

ریان دابس از FourFourTwo درباره این می‌گوید که چرا رونِی در تاریخ لیگ برتر، فردی متفاوت بوده است…

در سن ۱۶ سالگی، رونِی مردی خشن و پرقدرت بود، و وارد صحنه لیگ برتر شد گویی همیشه عضوی از آنجا بوده است، با همان اعتماد به نفس و استایلی که ترس و وحشت را در مدافعانی که دو برابر سن او داشتند، ایجاد می‌کرد.

در اولین حضورش در بازی مقابل تاتنهام، با سرمستی «کی هستی؟» مورد تشویق قرار گرفت، اما تنها دو ماه بعد، زمانی که مقابل آرسنال بازی می‌کرد، او یک توپ هوایی را کنترل کرد، سول کمپبل را عقب راند و یک شوت ۳۰ یاردی تماشایی به سمت دروازه دیوید سیمن زد.

بازیکنان برتر در لیگ جزیره

از آن زمان، هیچ چیزی او را متوقف نکرد. این نوجوان به سرعت تبدیل به بهترین امید انگلستان برای کسب یک جام بزرگ شد، و قد بلند و سرسختی‌اش در حمله، تحسین را از سراسر کشور و لیگ برتر به دنبال داشت. آرسن ونگر حتی او را «بهترین استعداد انگلیس از زمانی است که من اینجا آمدم» نامید. خیلی عالی است.

برای برخی از بازیکنان جوان، این فشار ممکن بود سنگین باشد؛ اما برای رونِی، این انگیزه‌ای بود برای شعله‌ور کردن اشتیاقش، و جرقه‌ای برای رفتن و تولید عملکرد هفته به هفته.

سبک فوتبال خیابانی او، سرگرمی‌ای را فراهم می‌کرد که مدت‌ها در فوتبال انگلیس کمبود داشت؛ مهاجم، در سراسر زمین ظاهر می‌شد، وارد تکل‌ها می‌شد، پاس‌های عرضی ۶۰ یاردی می‌داد و در پایان موقعیت‌های گل قرار می‌گرفت.

2. Cristiano Ronaldo

چهارچه‌وان‌تو، نوشته کریس فلانگان، درباره اولین بازی کریستیانو رونالدو برای منچستر یونایتد مقابل بولتون وندررز است. این مطلب در مجله FourFourTwo در سال ۲۰۲۲ منتشر شده است.

در تاریخ ۱۶ آگوست ۲۰۰۳، دو تعویض‌کننده برای منچستر یونایتد اولین بازی خود را انجام دادند. یکی از آن‌ها به یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ تبدیل شد؛ دیگری، اریک جیمبا-جیمبا، شد.

کارنامه جیمبا-جیمبا در اولدترافورد پیش از آنکه حتی وارد میدان شود، محکوم شده بود. تنها شش دقیقه پس از ورود کریستیانو رونالدو، او وارد بازی شد، در حالی که قبلاً ماموریتی غیرممکن بر عهده داشت.

بهترین بازیکنان در لیگ انگلیس

منچستر یونایتد در اولین بازی لیگ خود مقابل بولتون، در حالی که تا دقیقه ۶۰ بازی ۱-۰ پیش بود، رونالدو جای نیکي بات را گرفت. او ۱۸ ساله، با رشته‌موهای بلوند که نشان از اعتماد به نفس خاصی داشت، از باشگاه پورتو اسپورتینگ به قیمت ۱۲.۵ میلیون پوند خریداری شده بود و پیراهن شماره ۷ که دیوید بکهام ترک کرده بود، بر تن داشت.

هواداران با صدای بلند و با شادی فراوان، رونالدو را استقبال کردند، چنانکه تصور می‌کردند آیا پسر جدید واقعاً می‌تواند انتظارات آن‌ها را برآورده کند یا نه. در واقع، او بیش از حد انتظارات را برآورده کرد.

نه تنها شجاعت داشت، بلکه در نیم‌ساعت پایانی، بارها توپ را در اختیار داشت و تبدیل به مرد کلیدی یونایتد شد؛ تا جایی که مشخص شد چه‌قدر می‌تواند تاثیرگذار باشد. کوین دیویس بعدها به FFT گفت: «او حدود ۱۰۰ استپور انجام داد و پنالتی گرفت.»

امروزه، رونالدو توپ را می‌گرفت و خودش پنالتی را می‌زد، اما در آن زمان، رود فان نستلروی وظیفه ضربه پنالتی را داشت و توسط یوسی جاسکلنین در مهار شد. اما اهمیتی نداشت؛ رونالدو به سرعت توپ را دوباره تصاحب می‌کرد و پاس عرضی می‌داد که منجر به گل رایان گیگز می‌شد.

باز هم، این نوظهور دست‌بردار نبود. «رونالدو به اراده خودش، به سمت راست حرکت کرد و دو پاس عرض فوق‌العاده ارسال کرد»، ادامه داد مربی‌اش. «هواداران در آن طرف زمین، انگار مسیحی قبل چشمانشان ظاهر شده بود، واکنش نشان دادند.»

بهترین بازیکنان در لیگ جزیره

1. Thierry Henry

تيري هنري در رتبه اول قرار می‌گیرد – این مطلب از مجله FourFourTwo در سال ۲۰۲۲ است، و مارک وایت از FFT توضیح می‌دهد چه چیزی این فرانسوی را به بزرگ‌ترین بازیکن تاریخ تبدیل کرده است.

در واقع، هت‌تریک هنری در بازی خانگی مقابل لیورپول در آوریل ۲۰۰۴، تا حدی تصادفی بود. هرچند، این تنها لحظه‌ای در طول آن بعدازظهر بود که او کنترل کامل نداشت.

تساوی آرسنال به نوعی بازتابی بود از اولین گل لیگ هنری در هربی مقابل دربی، هرچند با اعتماد به نفس بیشتر – یک شوت پای چپ با اولین تماس. اما اکنون، چنین پایان‌گذاری کشنده، بیشتر حس و حال تیری هنری کلاسیک را داشت، نه تقلید از آیان رایتمان.

آرسنال در نیمه اول ۲-۱ از لیورپول عقب بود، وضعیت بی‌نظیرهای خود در خطر، اما هنری پس از استراحت، انگار زمان را کند می‌کرد؛ هنگام دویدن، پای راستش مثل دست یک جادوگر که حوله‌ای را روی یک کبوتری می‌کشد، در حرکت بود، قبل از پاس دادن به لونبرگ که پیریس را در موقعیت گل قرار داد تا نتیجه مساوی شود.

بهترین بازیکنان در لیگ جزیره انگلیس

یک دقیقه بعد، همه چیز تمام شد. هنری توپ را کنار مرکز میدان گرفت، سپس از دی دی هامان عبور کرد، جیمی کارراگر را سردرگم ساخت، داخل و خارج لیورپول را پیچاند و در گوشه پایین دروازه قرار داد. هنری قدرت زیادی داشت، اما فوتبال را بی‌وزن نشان می‌داد.

هیچ‌کس بیشتر از او کفش طلا نبرده است. هیچ‌کس بیشتر در یک فصل پاس نداد. هیچ‌کس با ترکیبی از ظرافت جادوگرانه و قدرت استثنایی، مدافعان را ترسانده است. او عامل موفقیت در دو قهرمانی لیگ برتر برای آرسنال بود، در روزهای تاریک تیم را حمل می‌کرد و فوتبال انگلیس را با استایل خاص خود روشن کرد.

و با گذر زمان، این موضوع هر روز مهم‌تر می‌شود. هنری معیار و معیاری است که همه بازیکنان لیگ برتر – چه گذشته، چه حال و چه آینده – بر اساس آن اندازه‌گیری می‌شوند، نه فقط از نظر تعداد ارقام، بلکه از نظر سرگرمی محض.